Articles

از این راه توسعه به کجا می رویم؟

In Environment on March 6, 2007 by Sasan SaliMi

از این راه توسعه به کجا می رویم؟!

animalscience.JPG

 

 

روز گذشته به مناسبت هفته منابع طبیعی (15 تا 21 اسفند) نشستی با عنوان ” از این راه توسعه به کجا می رویم؟!” به میزبانی تشکل غیر دولتی پیام سبز ، شورای صنفی دانشجویان ، سازمان نظام مهندسی و دانشکده های کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان برگزار شد .
در این جلسه اعضای جمعیت پیام سبز ، تعدادی از اساتید دانشکده های منابع طبیعی و کشاورزی ، مسئولان سازمان نظام مهندسی ، جمعی از اعضای شبکه سازمانهای غیر دولتی زیست محیطی استان اصفهان ، دکتر وهابی مدیر کل سابق اداره محیط زیست اصفهان و جمعی از دانشجویان و علاقه مندان محیط زیست حضور داشتند.در ابتدای جلسه دکتر بصیری دبیر جمعیت پیام سبز ضمن تعریف توسعه پایدار گفت ما نباید دنبال مسیر اشتباه کشورهای توسعه یافته برویم و باید ضمن درس گرفتن ازتجربیات آنها بکوشیم که از روشهای مطمئن تری بسوی توسعه قدم برداریم.وی ضمن مقایسه افراد با دانش و فرهیخته در زمینه محیط زیست با کسانی که عاشق محیط زیست هستند گفت که فردی که دانش دارد اگر علاقه نداشته باشد ممکن است از دانش خود بخوبی استفاده نکند و کسی که عاشق محیط زیست است ممکن است بدلیل ضعف علمی نتواند کارمفیدی برای محیط زیست انجام دهد و ما نیاز به کسانی داریم که علاوه بر دانش عاشق محیط زیست هم باشند و باید فرهنگ محیط زیست را در دانشگاهها ایجاد کرد. بصیری گفت مشکل محیط زیست در کشور ما اینست که نمی تواند استقلال داشته باشد و هر روز ضعیف تر و منزوی تر می شود و در بسیاری موارد محیط زیست تابع دستورات کسانی است که در این زمینه نه دانش و نه علاقه ای دارند .عضو هیئت علمی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان افزود ما در کشورمان بواسطه کمبود آب باید به گونه ای عمل کنیم که بتوانیم از منابع موجود حداکثر استفاده رابکنیم و به سمت افزایش بازدهی در محصولات کشاورزی پیش برویم. دکتر بصیری صحبتهای خود را با این جمله به پایان برد ؛ که آیا هیچ فکر کرده ایم با حفظ شرایط موجود چقدر می توانیم دوام بیاوریم ؟!در ادامه دکتر وهابی که هفته گذشته از سمت مدیر کل محیط زیست استان اصفهان استعفاء کرد در ابتدای صحبتهای خود به تشریح توسعه در غرب و مشکلات و راهکارهایی که برای آن اندیشیده اند پرداخت و گفت که توسعه در غرب در گذشته صرفاً اقتصادی و شامل مقولاتی یکطرفه بوده که در آن به رابطه انسان و محیط زیست فکر نشده بود ولی با گذشت زمان با توجه به کمبود منابع و آلودگی و زیانهای حاصل به فکر تجدید نظر افتادند و توسعه پایدار سه بعدی با ابعاد اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی با ضلع جدیدی به نام محیط زیست کامل شد و بدون توجه به منابع طبیعی و محیط زیست نمی توانیم به توسعه پایدار برسیم. وی گفت باید فشار کمتری را بر روی طبیعت وارد کنیم تا طبیعت مجال بیشتری برای بازسازی داشته باشد.در ادامه این نشست مهندس بدری زاده عضو سازمان نظام مهندسی اصفهان در سخنانی بر فرهنگ سازی زیست محیطی و استفاده اصولی از منابع طبیعی تاکید کرد و گفت باید مشکلات مربوط به اشتغال و کار آفرینی را با خلاقیت و مدیریت صحیح حل کنیم .بدری زاده ضمن اشاره به گوشه ای از مشکلات زیست محیطی استان اصفهان گفت که متاسفانه غلظت بعضی عناصر سنگین در پساب کارخانه ذوب آهن در بسیاری موارد از حد بحرانی نیز گذشته است و در درختان مو اطراف این کارخانه یکسری عناصر خطرناک و سنگین مانند منیزیم، ارسنیک ، کادمیم و … مشاهده شده که این مواد براحتی وارد چرخه حیاتی می شوند و آلودگی های زیادی را به دنبال دارند. وی گفت که متاسفانه نگرش ما به توسعه یک نگاه مادی بوده و هست که می تواند تبعات بسیاری برای ما در پی داشته باشد.دکتر میر لوحی عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان دیگر سخنران این نشست بود که در صحبتهای خود به نقل از سازمان ملل چهار مسئله ؛ جمعیت ، کاهش تنوع زیستی ، پایداری و گرم شدن را از مشکلات فراسوی جهان عنوان کرد . او گفت باید در مسیر توسعه کشور تعریف درستی از کار آفرینی داشته باشیم. آیا اینکه عده ای گودالی را بکنند و عده ای دیگر آنرا پر کنند این اشتغالزایی است ؟ او گفت که میزان افرادی که بطور مستقیم در گیر تولید محصولات کشاورزی در امریکا هستند از حدود50% در سال 1950 به حدود 2/ 0% در سال 2000 رسیده است ولی با این حال نه تنها آنها با افزایش محصولات کشاورزی مواجه بوده اند بلکه میزان فارغ التحصیلان کشاورزی نیز رشد داشته است زیرا به دنبال تخصصی کردن کارها و استفاده از روشهای نو و کارآمد در اشتغال بوده اند. او بر اهمیت تجارت ژن و اکوتوریسم در دنیای امروز پرداخت .خانم عظیم پور دبیر شبکه سازمانهای غیر دولتی زیست محیطی اصفهان نیز در این نشست ضمن انتقاد از گسترش بی رویه کارخانه ها و صنایع در استان گفت که ظاهراً بعضی از شهرستانهای استان اصفهان در این زمینه چشم و هم چشمی دارند و برای احداث صنایع آلوده کننده در استان رقابت می کنند. وی در بخشی از صحبتهای خود گفت که باید فرهنگ حفاظت از محیط زیست را در دانشگاهها گسترش دهیم و اگر امروز می بینیم که تحصیلکرده های محیط زیست در کشور ما نسبت به محیط زیست بی توجه هستند باید ریشه مشکل را در دانشگاهها و مراکز آموزشی جستجو کرد.همچنین در این نشست تعدادی از کارشناسان و دانشجویان ضمن بیان دیدگاههای خود در مورد محیط زیست و مشکلات آن ، از بی توجهی به مناطق حفاظت شده کشور و اصرار مسئولان در ایجاد و گسترش صنایع آلوده کننده که بدلیل مشکلات زیست محیطی امکان تولید آنها کشورهای توسعه یافته نیست مانند ذوب آهن و صنایع فولاد انتقاد کردند.

8 Responses to “از این راه توسعه به کجا می رویم؟”

  1. Talashetoon ghabele tahsiine … Gozareshe khoobi bood, Mercii.
    pirooz bashin

  2. movafagh bashi

  3. hadafe ma tavaghofe tose nist,chera ke nabode hamin tosee baes faghre bishtar shode va faghr ham rabeteye mostaghim ba mohite zist dare,yani inke harche faghre yek jame bishtar bashe dar natije dar on keshvar be masaael zist mohiti ham tavajoh nemishe va…pas hadafe ma jologiri az tosee nist,hadaf ijad tosee dar rastaye toseeye paydar ast.
    movagh bashid.

  4. lotfan be in weblog ham sari bezanin.

  5. civil is very important in the world.

  6. سلام
    میخواستم تبادل لینک داشته باشیم

    درضمن انجمنی درضمینه محیط زیست برای عضویت وجود دارد یا نه؟

  7. با سلام
    مقاله بسیار مفیدی بود
    لطفا در صورت امکان اینجانب را از مقالات جدید مطلع فرمایید
    متشکرم

  8. mer30

Leave a reply to negin Cancel reply